حر فهای نگفته

می خوام بنویسم ولی از کجا و از چی بنویسمش را نمیدانم از لانگ دیستنسش،  از جدا شدنهای دردناکش، از دلتنگ شدنهاش، از تنها شدنهاش ، ازندیدنهاش و نگفتن هاش، از گریه کردن هاش، ازکار کردن هاش، از کلاس ورزش رفتن هاش  و اینکه دیگه واسه خودش یک  پا ورزشکار شده ، از فرندز دیدنهاش، از خوندن کتاب آتش بدون دودش ،از اینکه از شطرنج متنفر بود ولی الان دلش می خواد شطرنجم بازی کنه، از اینکه از پاییز بدش می اومد ولی الان عاشق پاییزه با اون رنگهای نارنجی و زردش، از اینکه الان چقدر باران را دوست داره از اینکه دیگه توی هوای ابری  دلش نمی گیره، از اینکه  دیگه از اعتماد کردن به آدما می ترسه خیلیم می ترسه  ،از  اینکه یاد گرفته نامه عاشقانه بنویسه، یاد گرفته که با ادمایی که نا خواسته وارده حریمش می شن می شه بد هم برخورد کرد، یاد گرفته  که همیشه آسمون آبی و آفتابی نیست زندگی غمم داره ترسم داره ولی خدا همیشه نزدیکه نزدیکه