Sunday, September 2, 2012

هر وقت این اهنگ را می شنوم احساس ارامش خاصی می کنم صدای نت ها با فراز و نشیبی که نوازنده بهشون می دهد صدای پیانویی که از دل سیمهای سنتور بیرون کشیده می شود اسم اهنگ دریاست و انصافا نوازنده ارامش دریا را با این اهنگ به شنونده اش منتقل می کند حتی از سیم های پشت خرک که خیلی صدای زیری دارند به بهتربن نحو استفاده می کند حتی یک بار اینقدر تحت تاثیرآهنگ قرار گرفتم که نتش را از اینترنت پیدا کردم ولی باز هم نتوانستم سراغ سنتورم بروم دلم برایش تنگ شده چه اتفاقی افتاد که من ازش اینقدر فاصله گرفتم وای بالا پایین رفتن روی نتها با سرعت چقدر اون موقعها دوست داشتم که با سرعت بزنم و خیلی وقت ها هم وقتی خیلی تند می زدم قاطی می کردم ولی واقعا منم با صدا اوج می گرفتم سنتورم الان زیر خروارها خاکه و نتها در ذهن من سرگردان و تنها یک گوشه کز کرده اند با شنیدن هر اهنگ از رادیو یا ضبط احساس اشنایی می کنم و غمگین می شوم از اینکه یک روزی من این آهنگ را با سنتورم می زدم وچه حیف شد که یادم رفت

1 comment:

Anonymous said...

chera baz kelas nemiri?!