سال نو شد حس وحال من هم نو شده می خواهم از نو شروع کنم حس تازه شدن در فضا موج می زند دور شدم از انچه که در سالی گدشته ازارم می داد نمی خواهم تکراری باشم می خواهم سال را با راه و رسمی نو اغاز کنم شاید یک تلقین ساده باشد ولی هر چه هست به من احساس دویدن داده است می خواهم دنبال زندگی بدوم در لحظه سال تحویل این جمله  در ذهنم تکرار می شد حول حالنا الی احسن الحال با تمام وجودم می خواهم حالم دگرگون شود به بهترین حال ها.

  این روزها تهران چه هوای دل انگیزی دارد.آسمان آبی و زلال ،ابرها هم از این آسمان لذت می برند و همه جا خود راگسترانده اند. سبزی به وفور به چشم می آید. سرما هست ،برف هست ،باران هست، آفتاب هم هست دیگر چیزی کم نیست  برای رفتن. قطار زندگی دوباره راه افتاده است باید هر چه سریعتر سوار شد صدای سوتش شنیده می شود چند ثانیه  بیشتر توقف ندارد چمدانم پر است از کتاب، روسری سبزم را برداشته ام باد موهایم را افشان کرده عینکم به چشمم است بالاخره چشمانم آنقدر ضعیف شد که باید عینک بزنم. حرکت آغاز شده است. تشویش این آغاز رهایم نمی کند راه طولانی است خستگی دارد تشنگی دارد گرسنگی هم دارد همه را می دانم چاره ای نیست باید رفت. رفتن با همه ترس ها و نگرانی هایش است که زیباست گلدانهایم را سپردم به مادرم من فقط هر روز نگاهشان می کنم . همه گلهای قاشقی که دیده ام گل داده اند ولی گلدان من فراموش کرده است که بهار شده باید گل های قرمزش کم کم نمایان شوند نگرانم که گل ندهد. در گوشم زمزمه کردم که بهار آمده است بیدار شو نمی دانم  چرا بیدار نشد باران را نشانش دادم شاید باران بهتر از من  بیدارش کند